主角忘了他是受[穿书]
主角忘了他是受[穿书]最新章节：
宗寻剑圣的脸上露出一丝愕然，随即他苦笑的摇头，道：“杨云帆，我劝你还是回去吧
杨云帆可记得，自己踏入至尊境界之后，去拜见天尘道人
“好啊好啊，小姨，那你挑一块吧，我相信你的眼光，说不定可以挑出一件宝贝出来呢
“远哥！我不服，刚才要不是那小子耍手段……”唐翔闻言直接跳脚道
第二招为风云剑，剑出风云动，奇快无比，第三招乃是旋风剑，修炼到大成，能一剑出形成剑气漩涡，满天皆剑
他从凌苍催动圣器，或者说借助圣器战斗突然就悟出了怎么去使用自己一身的十道力量
“白天怎么了，”纳兰飘雪努唇道：“你又不是见不得光，快把文君姐的记忆给她吧！文君姐，你躺在床上
书器灵也看到了杨云帆的模样，它忍不住嘀咕了一句
其话音刚落，广场北方边缘处，传来一声压抑低吼，一道蜘蛛一般的身影从山壁下一跃而起，坠落在了广场上
当情侣之间吵架了，闹矛盾了，两个人都是性格非常倔强的时候
主角忘了他是受[穿书]解读：
zōng xún jiàn shèng de liǎn shàng lù chū yī sī è rán ， suí jí tā kǔ xiào de yáo tóu ， dào ：“ yáng yún fān ， wǒ quàn nǐ hái shì huí qù ba
yáng yún fān kě jì de ， zì jǐ tà rù zhì zūn jìng jiè zhī hòu ， qù bài jiàn tiān chén dào rén
“ hǎo a hǎo a ， xiǎo yí ， nà nǐ tiāo yī kuài ba ， wǒ xiāng xìn nǐ de yǎn guāng ， shuō bù dìng kě yǐ tiāo chū yī jiàn bǎo bèi chū lái ne
“ yuǎn gē ！ wǒ bù fú ， gāng cái yào bú shì nà xiǎo zi shuǎ shǒu duàn ……” táng xiáng wén yán zhí jiē tiào jiǎo dào
dì èr zhāo wèi fēng yún jiàn ， jiàn chū fēng yún dòng ， qí kuài wú bǐ ， dì sān zhāo nǎi shì xuán fēng jiàn ， xiū liàn dào dà chéng ， néng yī jiàn chū xíng chéng jiàn qì xuán wō ， mǎn tiān jiē jiàn
tā cóng líng cāng cuī dòng shèng qì ， huò zhě shuō jiè zhù shèng qì zhàn dòu tū rán jiù wù chū le zěn me qù shǐ yòng zì jǐ yī shēn de shí dào lì liàng
“ bái tiān zěn me le ，” nà lán piāo xuě nǔ chún dào ：“ nǐ yòu bú shì jiàn bù dé guāng ， kuài bǎ wén jūn jiě de jì yì gěi tā ba ！ wén jūn jiě ， nǐ tǎng zài chuáng shàng
shū qì líng yě kàn dào le yáng yún fān de mú yàng ， tā rěn bú zhù dí gū le yī jù
qí huà yīn gāng luò ， guǎng chǎng běi fāng biān yuán chù ， chuán lái yī shēng yā yì dī hǒu ， yī dào zhī zhū yì bān de shēn yǐng cóng shān bì xià yī yuè ér qǐ ， zhuì luò zài le guǎng chǎng shàng
dāng qíng lǚ zhī jiān chǎo jià le ， nào máo dùn le ， liǎng gè rén dōu shì xìng gé fēi cháng jué jiàng de shí hòu
